دیدگاه دنیای استکباری به زن و "آزادی زن"

...بساط آن‏چیزى که امروز به‏عنوان «آزادى زن» در دنیا و از سوى فرهنگ منحطّ غربى پهن‏ شده‏ است، برپایه این است که زن را در معرض دید مرد قرار دهند تا از او تمتّعات جنسى ببرند. مردان از آنها لذّت ببرند و زنها وسیله التذاذ مردان شوند. این، آزادى زن است؟ کسانى که در دنیاى جاهل و غافل و گمراه تمدّن غربى ادّعا مى‏کنند طرفدار حقوق بشرند، در حقیقت ستمگران به زن هستند. زن را به چشم یک انسان والا نگاه کنید، تا معلوم شود که تکامل و حق او و آزادى او چیست......

دیدگاه دنیای استکباری به زن و آزادی زن

دنیاى استکبارىِ سرشار از جاهلیّت، در اشتباه است که خیال مى‏کند ارزش و اعتبار زن به این است که خود را در چشم مردان آرایش کند تا چشمهاى هرزه به او نگاه کنند و از او تمتّع گیرند و او را تحسین نمایند. بساط آن‏چیزى که امروز به‏عنوان «آزادى زن» در دنیا و از سوى فرهنگ منحطّ غربى پهن‏شده‏است، برپایه این است که زن را در معرض دید مرد قرار دهند تا از او تمتّعات جنسى ببرند. مردان از آنها لذّت ببرند و زنها وسیله التذاذ مردان شوند. این، آزادى زن است؟ کسانى که در دنیاى جاهل و غافل و گمراه تمدّن غربى ادّعا مى‏کنند طرفدار حقوق بشرند، در حقیقت ستمگران به زن هستند. زن را به چشم یک انسان والا نگاه کنید، تا معلوم شود که تکامل و حق او و آزادى او چیست. زن را به‏ عنوان موجودى که مى‏تواند مایه‏اى براى صلاح جامعه با پرورش انسانهاى والا شود نگاه‏کنید، تا معلوم شود که حقّ زن چیست و آزادى او چگونه است. زن را به چشم آن عنصر اصلى تشکیل خانواده در نظر بگیرید؛ که خانواده اگرچه از مرد و زن تشکیل مى‏شود و هر دو در تشکیل خانواده و موجودیت آن مؤثّرند، اما آسایش فضاى خانواده، آرامش و سکونتى که در فضاى خانه است، به برکت زن و طبیعت زنانه است. با این چشم به زن نگاه‏کنند تا معلوم شود که او چگونه کمال پیدامى‏کند و حقوقش در چیست.
از روزى که اروپاییها، صنایع جدید را به ‏وجود آوردند - در اوایل قرن نوزدهم که سرمایه‏ داران غربى کارخانه‏ هاى بزرگ را اختراع کرده‏ بودند - و احتیاج به نیروى کار ارزان و بى‏توقّع و کم‏دردسر داشتند، زمزمه «آزادى زن» را بلند کردند؛ براى این‏که زن را از داخل خانواده‏ ها به درون کارخانه ‏ها بکشانند؛ به عنوان یک کارگزار ارزان از او استفاده‏ کنند، جیب هاى خودشان را پرکنند و زن را از کرامت و منزلت خود بیندازند. امروز آنچه که به عنوان «آزادى زن» در غرب مطرح است، دنباله همان داستان و همان ماجراست. لذا ظلمى که در فرهنگ غربى به زن شده‏است و برداشت غلطى که از زن در آثار فرهنگ و ادبیات غرب وجود دارد، در تمام دوران تاریخ بى‏سابقه‏ است. در گذشته هم در همه جا به زن ظلم شده‏است، اما این ظلمِ عمومى و فراگیر و همه‏ جانبه، مخصوص دوران اخیر و ناشى از تمدّن غرب است. زن را به عنوان وسیله التذاذ مردان معرفى کردند و اسمش را «آزادى زن» گذاشتند! درحالى که به واقع آزادى مردان هرزه براى تمتّع از زن و نه آزادى زن بود. نه ‏فقط در عرصه کار و فعالیت صنعتى و امثال آن، بلکه در عرصه هنر و ادبیّات هم به زن ظلم کردند. شما امروز، در داستانها، در رمانها، در نقّاشیها، در انواع کارهاى هنرى نگاه کنید، ببینید با چه دیدى به زن نگریسته‏ مى‏شود؟ آیا جنبه‏ هاى مثبت و ارزشهاى والایى که در زن هست، مورد توجّه قرار مى‏گیرد؟ آیا آن عواطف رقیق، آن مهربانى و خوى مهرآمیزى که خداى متعال در زن به ودیعه گذاشته‏ا ست - خوى مادرى، روحیه نگهدارى از فرزند و تربیت فرزند - مورد توجّه است یا جنبه‏هاى شهوانى و به تعبیر آنها عشقى؟ (که این تعبیر غلط و نادرستى است. این شهوت است نه عشق!) زن را این‏گونه خواستند پرورش و عادت دهند: به ‏عنوان یک موجود مصرف‏کننده. مصرف کننده دست و دل‏باز و کارگر کم‏توقّع و کم ‏طلب و ارزان.
دیدگاه اسلام و شأن زن مسلمان
اسلام اینها را براى زن ارزش نمى‏داند. اسلام با کارکردن زن موافق است. نه فقط موافق است، بلکه کار را تا آن‏جا که مزاحم با شغل اساسى و مهمترین شغل او، یعنى تربیت فرزند و حفظ خانواده نباشد، شاید لازم هم مى‏داند. یک کشور که نمى‏تواند از نیروى کار زنان در عرصه ‏هاى مختلف بى‏نیاز باشد! اما این کار نباید با کرامت و ارزش معنوى و انسانى زن منافات داشته‏ باشد. نباید زن را تذلیل کنند و او را وادار به تواضع و خضوع نمایند. تکبر از همه انسانها مذموم است، مگر از زنان در مقابل مردان نامحرم! زن باید در مقابل مرد نامحرم متکبّر باشد. «فلاتخضعن‏بالقول»؛ (احزاب: 32) در حرف‏زدن مقابل مرد نباید حالت خضوع داشته‏باشد. این، براى حفظ کرامت زن است. اسلام این را مى‏خواهد و این الگوى زن مسلمان است.
شما ببینید وقتى زن مسلمان به فطرت و به اصل خود برمى‏گردد، چه معجزه عظیمى درست مى‏کند! آن‏چنان که در انقلاب ما و در نظام اسلامى ما بحمداللَّه مشاهده شد و امروز هم مشاهده مى‏شود. ما کجا آن قدرت و عظمت را از زنان دیده‏بودیم که امروز از مادران شهدا مى‏بینیم؟ کجا ما آن فداکاریها را از زنان جوان دیده بودیم، که با فرستادن همسران محبوبشان به جبهه‏هاى جنگ، آنها با خاطر آسوده در این میدانها باشند؟ این، عظمت اسلام است که در چهره زنان انقلابى ما، در دوران انقلاب و امروز، بحمداللَّه آشکار است. تبلیغ نکنند که با حفظ حجاب، با حفظ عفّت، با خانه‏ دارى و با تربیت فرزند، انسان نمى‏تواند کسب علم کند. ما امروز بحمداللَّه چقدر زنان دانشمند و عالم در رشته‏ هاى مختلف در جامعه‏ مان داریم: دانشجویان کوشا و با استعداد و با ارزش، فارغ‏ التّحصیلان سطح بالا، پزشکان ممتاز و طراز بالا! امروز در جمهورى اسلامى رشته‏هاى گوناگون علمى در اختیار خانمهاست؛ زنهایى که عفاف و عصمتشان را هم حفظ کردند، طهارت زنانه را هم حفظ کردند، حجاب را هم - به شکل کامل- حفظ کردند، به تربیت فرزند هم به شیوه اسلامى مى‏رسند، شوهردارى را نیز همان‏طورى که اسلام گفته است انجام مى‏دهند، فعّالیت علمى و سیاسى هم مى‏کنند. الان در بین شما - مجموع خانمهایى که این‏جا تشریف دارید - عدّه زیادى هستند که فعّالیتهاى سیاسى و اجتماعى دارند؛ آن هم فعّالیتهاى ممتاز و برجسته؛ چه خانمهاى مجرّد، چه خانمهایى که متأهّلند و همسران آنها افتخار مى‏کنند و باید هم افتخار کنند که زنهایشان در میدانهاى گوناگون پیشتازند. با روحیه اسلامى و در محیط اسلامى، زن مى‏تواند به کمال واقعى خود برسد؛ دور از آن هرزگیها، دور از آن تجمّل‏گراییها و دور از پست‏شدن و حقیرشدن در مقابل مصرف.
من به خانمهاى مسلمان، به خانمهاى جوان و به خانمهاى خانه‏دار عرض مى‏کنم: سراغ این مصرف‏گرایى که غرب مثل خوره به‏جان جوامع دنیا و از جمله جوامع کشورهاى درحال توسعه و کشورهاى رو به پیشرفت و از جمله کشورما انداخته است، نروید. مصرف باید در حدّ لازم باشد، نه در حدّ اسراف. خانمهاى کسانى که همسرانشان یا خودشان مسئولیتهایى در بخشهاى مختلف کشور دارند، باید از لحاظ دورى از اسراف، نسبت به دیگران الگو باشند. باید براى دیگران درس باشند و نشان دهند که شأنِ زن مسلمان بالاتر از این حرفهاست که اسیر زر و زیور و جواهر آلات و از این قبیل شود.
دعوت اسلام به حفظ کرامت‌های زن
این، یکى از آن میدانهایى است که ما در مقابل دنیاى استکبارى مدّعى هستیم. من بارها به گویندگان و مبلّغین قضیه زن عرض کرده‏ام: این ما نیستیم که باید از موضع خودمان دفاع کنیم؛ این فرهنگ منحط غرب است که باید از خودش دفاع کند. آنچه را که ما براى زن عرضه مى‏کنیم، چیزى است که هیچ انسان اندیشمند با انصافى نمى‏تواند منکر شود که «این براى زن خوب است.» ما زن را به عفّت، به عصمت، به حجاب، به عدم اختلاط و آمیزش بى‏حد و مرز میان زن و مرد، به حفظ کرامت انسانى، به آرایش نکردن در مقابل مرد بیگانه - براى آن‏که چشم او لذّت نبرد - دعوت مى‏کنیم. این بد است؟ این کرامت زن مسلمان است. این کرامت زن است. آنهایى که زن را تشویق مى‏کنند که خود را به گونه‏اى آرایش دهد که مردان کوچه و بازار به او نگاه کنند و غرایز شهوانى خودشان را ارضا کنند، باید از خودشان دفاع کنند که چرا زن را تا این حد پایین مى‏آورند و تذلیل مى‏کنند؟! آنها باید جواب بدهند. فرهنگ ما، فرهنگى است که انسانهاى والا و اندیشمند غرب هم آن را مى‏پسندند و رفتارشان همین‏طور است. در آن‏جا هم خانمهاى عفیف و سنگین و متین و زنهایى که براى خودشان ارزشى قائلند، حاضرنیستند خودشان را براى ارضاى غرایز شهوانى بیگانگان و هرزه‏چشمها وسیله‏اى قرار دهند. فرهنگ منحط غربى، از این قبیل زیاد دارد...

 

فرازی از بیانات مقام معظم رهبرى‏در دیدار گروهى از زنان، به مناسبت فرخنده میلاد حضرت زهرا(س) و «روز زن»